Važeće Pedagoške standarde i normative za osnovnu školu čitaju tri grupe: oni kojih se tiču i koji ih razumiju, kojih je malo i koji su svi frustrirani, zatim oni kojih se tiču, ali koji ih ne razumiju jer su mladi i, najzad, k'oautori; oni su problem jer prepisuju iz prethodnih normativa, umjesto da malo mućnu glavom i skontaju ko, šta i koliko stvarno u školi treba da radi. Evo dokaza:
U Službenim novinama broj 30/2018 na str. 10 stoji naslov: NORMA ČASOVA, STRUKTURA I OPIS RADNIH ZADATAKA U OKVIRU RADNE SEDMICE, NASTAVNE I ŠKOLSKE GODINE.
Malo ispod naslova ispisan je ovakav tekst, ali bez dijela koji sam označio žutom pozadinom:
5.1. NASTAVNE NORME PO VRSTAMA NASTAVE I NASTAVNIM PREDMETIMA
5.1.1. Razredna nastava / U SKLADU SA NPiP (I = 8,7; II = 16; III = 17; IV = 19)
5.1.2. Bosanski, hrvatski, srpski jezik i književnost / 18
5.1.3. Strani jezik, Matematika, Fizika, Hemija / 19
5.1.4. Biologija i Informatika / 20
5.1.5. Građansko obrazovanje, TiZO, Tehnička kultura, Osnove tehnike, Kultura življenja, Historija, Geografija, Muzička kultura, Likovna kultura, Društvo/kultura/religija, Vjeronauk / 21
Šta znači ovo U SKLADU SA NPiP?
To znači da se norma nastavnika razredne nastave ne objavljuje u dokumentu koji se zove Pedagoški standardi, nego u drugom, koji se sove Nastavani plan i program. Ja sam je (žuto) otamo stavio ovdje, da je bolje vidimo, a da bismo skroz dobro vidjeli, malo sam popravio brojeve.
Tamo (u NPP-u) piše da je fond sati u prvom razredu 15, ali pošto vjeronauku i strani jezik ne realizuje nastavnik razredne nastave, već predmetni nastavnici, to onda nije 15 nego 13. Dalje, pošto za đake prvih razreda časovi traju 30 minuta, 30 pišem, 15 pamtim, ispada da nastavnik razredne nastave ima sedmičnu normu 13 časova x 30 minuta = 390 minuta + 25 minuta veliki i mali odmor svaki radni dan = 5 x 25 = 125 minuta. Za pet dana UKUPNO 515 MINUTA ili osam sati i 35 minuta. Sedmično, ne dnevno! 103 minute dnevno + dopunska + dodatna + sekcija + ... + = 2400 minuta. U ove tri tačke između dva plusa leži odgovor zašto se učitelji ne bune, zašto ne talasaju, zašto je njima sve potaman.
A evo zašto meni nije, kad smo kod sedmične norme. Među poslovima za koje se dobijaju sati u sedmičnoj normi nalazi se i pregledanje kontrolnih i grafičkih radova. Nastavnik koji ima normu 18 časova (matematika, maternji jezik) za pregledanje dobija tri, a nastavnik koji ima 21, za isto to dobija 0 (nula). Taj nastavnik (npr. ja, tehničkog) radi u deset odjeljenja, ima 200 učenika, ti učenici imaju x kontrolnih i y grafičkih radova (specifičnost predmeta), ali da bi norma nastavnika bila ispoštovana, učenici će sve to raditi džaba, jer te radove nastavnik ne mora pregledati. 200 x (x + z) x 0 = nula.
Sve po Standardima, a i po Zakonu, iako u programu za Tehničku kulturu/Predmetnom kurikulumu na stranama 18, 25, 31, 41 i 47 u dijelu koji se odnosi na DIDAKTIČKO-METODIČKE NAPOMENE stoji ispisana rečenica:
Pored svakodnevnog vrijednovanja tehničkih znanja, vježbi i praktičnih radova, dva puta godišnje treba sistematizovati pređeno gradivo i izvršiti vrijednovanje putem zadataka objektivnog tipa.
Kad, k'oautori? Kad, Institutu? Kad, ministrice? Kad, kolegice i kolege?
U sljedećoj epizodi Množenje s nulom računaćemo kako se normira ispravljanje pismenih radova.
